Προϊστορικά νησιά στον Ατλαντικό

Προϊστορικά νησιά στον Ατλαντικό Ωκεανό

Η ύπαρξη μεγάλου νησιού στον Ατλαντικό στα παλιά χρόνια, στην εποχή του προϊστορικού Διόνυσου

(σύμφωνα με τον Διόδωρο Σικελιώτη, Βιβλιοθήκη Ιστορική, βιβλίο 5, Κεφάλαια 19, 20, 21)

Μια ακόμη καταπληκτική αναφορά για τα νησιά που υπήρχαν στον Ατλαντικό δυτικά της Λιβύης, κατά την προϊστορική εποχή, κάνει ο ιστορικός, γεωγράφος και ταξιδευτής Διόδωρος Σικελιώτης. Ο Διόδωρος εστιάζει σε ένα σχεδόν παραδεισένιο νησί που όμως δεν το κατονομάζει, αλλά ισχυρίζεται γι' αυτό ότι: 
α) έχει αρκετά μεγάλο μέγεθος
β) Απέχει αρκετές μέρες ταξίδι (προφανώς εννοεί με πλοίο) από τη Λιβύη.
γ) Στο έδαφος του κυλούν πολλά πλωτά ποτάμια, ρέματα με γλυκό νερό και πηγές (στις ορεινές περιοχές) που ποτίζουν άφθονους κήπους, περιβόλια, καρποφόρα δέντρα.
δ) Υπάρχουν δάση με θηρία και κάθε είδος ζώου στα όρη, που προσφέρουν άφθονο κυνήγι στους κατοίκους του.
ε) Οι κάτοικοι ζουν με χλιδή μέσα σε πολυτελείς επαύλεις.
στ) Το κλίμα είναι πολύ εύκρατο με αποτέλεσμα το έδαφος του να παράγει πολλά φρούτα και καρπούς δέντρων σχεδόν όλο το χρόνο.
ζ) Το νησί αυτό πρώτοι το ανακάλυψαν οι Φοίνικες εντελώς τυχαία, γιατί ερευνώντας τα παράλια της Λιβύης, παρασύρθηκαν κάποια φορά από το δυνατό άνεμο βαθειά μέσα στον ωκεανό για πολλές μέρες και βρήκαν το άγνωστο μέχρι τότε νησί.

 Παρακάτω είναι οι περιγραφές του Διόδωρου:

Κεφ. 19:

«...Αφού μιλήσαμε για τα νησιά που βρίσκονταν μέσα στις Ηράκλειες στήλες, ας ασχοληθούμε τώρα με τα νησιά του Ατλαντικού. Στα ανοιχτά λοιπόν της Λιβύης προς τον Ωκεανό, βρίσκεται ένα νησί αρκετά μεγάλου μεγέθους, που απέχει αρκετές μέρες ταξίδι από τη Λιβύη προς τα δυτικά. Η γη του είναι καρποφόρα, ειναι ορεινό κατά το μεγαλύτερο μέρος, αλλά έχει και ουκ ολίγες πεδινές περιοχές ξεχωριστής ομορφιάς. Το νησί διαρρέεται από πλωτά ποτάμια από τα οποία και αρδεύεται και έχει περιβόλια κατάφυτα με κάθε λογής δέντρα και πάρα πολλούς κήπους που τους διασχίζουν ρυάκια με γλυκό νερό....»
«...Γενικά παντού στο νησί αυτό αναβλύζουν γλυκά νερά τα οποία δεν παρέχουν μόνο απόλαυση στους κατοίκους τους αλλά και συμβάλλουν στην υγεία και τη σωματική τους δύναμη. Υπάρχει άφθονο κυνήγι κάθε είδους ζώων και θηρίων που τά 'χουν μπόλικα στα συμπόσια, δεν τους λείπει τίποτα απ' όσα συνιστούν τη χλιδή ...»
«...Το κλίμα του νησιού είναι τόσο εύκρατο που το μεγαλύτερο μέρος του έτους παράγει άφθονους καρπούς δέντρων και άλλα φρούτα, ώστε από τη τόση ευδαιμονία να θεωρείται κατοικία θεών και όχι ανθρώπων...»
Ιστορική Βιβλιοθήκη, τόμος 5ος, κεφ. 19, παρ. 1, 2, 5 - μετ. Φιλολογική ομάδα Κάκτου

Σε άλλο σημείο της «Ιστορικής Βιβλιοθήκης» του ο Διόδωρος αναφέρει για τον τρόπο που πρωτοανακαλύφθηκε το παραπάνω νησί του Ατλαντικού Ωκεανού:

Κεφ. 20:

«...Στα παλιά τα χρόνια τούτο το νησί δεν είχε ανακαλυφθεί λόγω της απόστασης του από τον κατοικημένο κόσμο, αλλά αργότερα βρέθηκε για τους εξής λόγους. Οι Φοίνικες που ταξίδευαν συνέχεια από τα παλαιά χρόνια εμπορευόμενοι, ίδρυσαν στην Λιβύη πολλές αποικίες αλλά και αρκετές στην Ευρώπη στα μέρη προς τη Δύση...»
«...Συγκέντρωσαν μεγάλα πλούτη και επιχείρησαν να ταξιδέψουν και προς τη Θάλασσα πέρα από της στήλες του Ηρακλή, που την ονομάζουν Ωκεανό. Πρώτα-πρώτα ίδρυσαν ακριβώς στο πέρασμα των στηλών, στη μεριά της Ευρώπης πόλη, την οποία επειδή ήταν Χερσόνησος την ονόμασαν Γάδειρα (σχόλιο: στα φοινικικά Γαδίρ -είναι το σημερινό λιμάνι Κάδιξ της Ν. Ισπανίας), όπου εκτός των άλλων κατασκεύασαν και πολυτελή ναό προς τιμή του Ηρακλή...»
«...Οι Φοίνικες λοιπόν που ερευνούσαν τα παράλια εκτός των στηλών και έπλεαν παράλληλα στη Λιβύη κάποια στιγμή παρασύρθηκαν από δυνατό άνεμο σε μεγάλη απόσταση μέσα στον Ωκεανό. Αφού θαλασσοδάρθηκαν επί πολλές μέρες φθάσανε στο προαναφερθέν νησί και βλέποντας την ευδαιμονία του και τη φύση του το γνωστοποίησαν σε όλους...»
 Ιστορική Βιβλιοθήκη, τόμος 5ος, κεφ. 20, παρ. 1, 2, 3 μετ. Φιλολογική ομάδα Κάκτου

Κατόπιν στο Κεφ. 21. παρ. 1, 2 ο Διόδωρος Σικελιώτης αναφέρει την ύπαρξη πολλών νησιών στον Ωκεανό με μεγαλύτερο τη Πρεττανική νήσο (εννοεί τη Βρετανική νήσο) απέναντι από τις Γαλατικές ακτές και ότι αυτή η νήσος «...τα παλιά χρόνια παρέμενε μακριά από κάθε ξενική επίδραση γιατί ούτε για τον Διόνυσο ούτε για τον Ηρακλή ή τους άλλους ήρωες και αρχηγούς μας παραδίδεται να εκστράτευσαν ποτέ σ' αυτό, ενώ στους δικούς μας χρόνους πρώτος ο Καίσαρ υπέταξε αυτό το νησί αφού νίκησε τους Πρεττανούς...».

Εδώ σ' αυτό το σημείο (κεφ. 21) ο Διόδωρος είναι αποκαλυπτικός για την χρονική εποχή που αναφέρεται: Ο ίδιος μπορεί να μη δίνει συγκεκριμένη χρονολογία αλλά λέει ότι τα νησιά αυτά υπήρχαν από τα παλιά χρόνια», από την εποχή του προϊστορικού Διόνυσου.