Ένα διαφορετικό Μoυσείο στην Ελλάδα
Η παρακάτω συνέντευξη μου έγινε στις 2/11/2008 προς τον δημοσιογράφο Γ. Αδαμόπουλο. Αφορά θέματα της Ατλαντίδας (θέση, ενδείξεις), των αρχαίων πολιτισμών και της μυθολογίας, των Ελλήνων, των θεωριών για εξωγήινους και τους σύγχρονους…"διάμεσους", τη φιλολογία για την Ατλαντίδα και τη Σαντορίνη, και κυρίως για το Μουσείο Ατλαντίδας που λειτουργούσε μέχρι πριν μερικά χρόνια στην Αθήνα. Το απομαγνητοφωνημένο κείμενο της συνέντευξης είναι δημοσιευμένο και στην ιστοσελίδα: http://www.metafysiko.gr/?p=174
Μουσείο Ατλαντίδας στην Αθήνα!
Συγγραφέας: Γιώργος Αδαμόπουλος
Ο Γιώργος Αδαμόπουλος, μέλος της Κοινότητας του Μεταφυσικού και της νέας προσπάθειας του meta-δικτύου, ανακάλυψε την ύπαρξη ενός Μουσείου Ατλαντίδας στην Αθήνα και έκλεισε μία άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη με τον ιδρυτή του, τον κ. Πάσχο Θεόδωρο. Δημοσιεύεται για πρώτη φορά και σε αποκλειστικότητα για το ελληνικό internet στην ιστοσελίδα του: www.metafysiko.gr/?p=174
1. Κύριε Πάσχο, είστε ένας ερευνητής με τεράστια πείρα πάνω στο θέμα της Χαμένης Ατλαντίδας και τις θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί γύρω από αυτήν. Πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το αντικείμενο;
Η πρώτη μου επαφή με τη μυστηριώδη νήσο έγινε διαβάζοντας -μαθητής ήμουν τότε- τα περίφημα βιβλία "Η Μυστηριώδης Νήσος" και "20.000 Λεύγες κάτω από τη Θάλασσα" του Ιουλίου Βερν. Συστηματικά ασχολιόμουν με την Ατλαντίδα από την εποχή που σπούδαζα στη σχολή ΑΣΕΤΕΜ-ΣΕΛΕΤΕ το 1978-79. Ήμουν στο πρώτο έτος της σχολής, ειδικότητα μηχανολόγος όταν πρωτοδιάβασα το βιβλίο "Οι ‘Aτλαντες κύριε Νταίνικεν και όχι οι Θεοί" του πατέρα μου Βασίλη που μόλις είχε εκδοθεί. Από τότε άρχισα ενεργά να ασχολούμαι, διδασκόμενος από τον πατέρα μου και παίρνοντας το πάθος του με το ωραίο αυτό θέμα. Ήμουνα παρών σε όλες τις στιγμές της έρευνας και του μουσείου. Αργότερα όταν απεβίωσε ο πατέρας μου το 1993 εκλέχθηκα διευθυντής του μουσείου για να συνεχίσω το έργο μέχρι το 2000, όπου και δημοσίευσα το δικτυακό μου τόπο www.atlantida.gr και αργότερα μετονομάσθηκε σε www.atlanteans.gr.
2. Πείτε μας περισσότερα για το Μουσείο Ατλαντίδας. Πότε ιδρύθηκε;
Το Μουσείο Ατλαντίδας ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 1981 και σε πρώτη φάση ήταν ιδιωτικό από τον πατέρα μου Βασίλειο Πάσχο.Τότε ο πατέρας μου εκπόνησε ένα σχέδιο κανονισμού λειτουργίας μουσείου Ατλαντίδας, που πήρε έγκριση και κατοχυρώθηκε η πνευματική του ιδιοκτησία από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Το 1982 ζητήθηκε η οικονομικη ενίσχυση του μουσείου από το Υπουργείο Πολιτισμού (Μελίνα Μερκούρη) και το Υπουργείο Πολιτισμού απάντησε με έγγραφο ότι για την αντιμετώπιση των οικονομικών και διοικητικών αιτημάτων του Μουσείου Ατλαντίδας έπρεπε να πάρει σωματειακή μορφή, να γίνει σωματείο. Κατόπιν συμβουλής αυτής του Υπουργείου, στα τέλη του 1982 συστήθηκε ο Σύλλογος Προβολής Μουσείου Ατλαντίδας από 21 μέλη, με έγκριση του πολυμελούς πρωτοδικείου Αθηνών. Συμμετείχα στην πρώτη προσωρινή διοικούσα επιτροπή που εκλέχθηκε από 21 μέλη, με πρόεδρο τον πατέρα μου και κατόπιν εκλέχθηκα μέλος στο πρώτο διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου, στην πρώτη τακτική γενική συνέλευση, με πρόεδρο πάλι τον πατέρα μου. Από τότε εκλέγομαι συνέχεια στο συμβούλιο. Το Γενάρη του 1993 απεβίωσε ο ιδρυτής του Μουσείου, Βασίλης Πάσχος και πρόεδρος εξελέγην εγώ και όλα τα μέλη με παρότρυναν να συνεχίσω τη λειτουργία του μουσείου, γεγονός που έγινε μέχρι το 2000.
3. Ζητήσατε/δεχτήκατε ποτέ την βοήθεια του κράτους ή κάποιου ιδιώτη για τις προσπάθειες σας σχετικά με το Μουσείο; Και αν όχι, γιατί δεν το επιδιώξατε να ζητήσετε κρατική ή Κοινοτική στήριξη; Πιστεύετε πως θα μπορούσε να δοθεί σήμερα;
Παρόλο που το Υπουργείο Πολιτισμού μας συνέστησε να φτιαχθεί ένα σωματείο για να μπορει έτσι να ενισχυθεί και νόμιμα το Μουσείο, τελικά όμως δε το ενίσχυσε καθόλου, ούτε καν συμβολική ενίσχυση. Πολλές υποσχέσεις βέβαια δόθηκαν, στην πράξη τίποτα. Π.χ μια υπόσχεση δόθηκε το 1985 που το Υπουργείο Πολιτισμού αποφάσισε να το ενισχύσει οικονομικά, μάλιστα ο τμηματάρχης ο αρμόδιος, μας ανέφερε ακόμη και το ποσό που ήταν ικανοποιητικό. Τελικά όμως το κονδύλι αυτό δεν δόθηκε, άλλαξε πορεία γιατί από ότι μας πληροφόρησαν πήγε στα έξοδα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης.
4. Από κάποιον ιδιώτη ίσως βοήθεια;
Ενισχύσεις από δημόσιους ή ιδιωτικούς φορεις δεν υπήρχαν, ούτε σε χρήμα αλλά ούτε και σε χώρο στέγασης ή δωρεά εκθεμάτων. Τα έσοδα προέρχονταν από τα μέλη του συλλόγου αλλά πολλοί ιδιώτες προσέφεραν ατομικά στο μουσείο, είτε μικρή οικονομική ενίσχυση, είτε προσφορές σε εκθέματα : πίνακες ζωγραφικής, μεταλλικά ερμάρια, βιβλία, βιτρίνες, ντουλάπες και άλλα. Για κάθε δωρεά, δινόταν και η αντίστοιχη βεβαίωση και γραφόταν στο βιβλίο Δωρεών που είχε ανοιχθεί.
Ο κ. Θεοδ. Πάσχος μπροστά σε εκθέματα του Μουσείου Ατλαντίδας στην Αθήνα.
|